Father Father

Father Father

Ensemble:          Don’t hit mama & Hiphophuis

Locatie:                               Rozentheater, Amsterdam

Datum:                Vrijdag 12 oktober 2012

De voorstelling vond plaats in een vlakkevloertheather. Dus de eerste rij zat op dezelfde hoogte als het podium zelf. De rijen erachter waren wel wat hoger.

De zaal zelf vond ik niet heel speciaal. Dat geeft wel weer een ander effect op de voorstelling dan als je een mooie zaal hebt.

Het was gewoon een simple podium, met erachter de ruimte voor het personeel. Het 

podium was met een aantal spotlichten verlicht. Er stonden ook een paar grote blokken op het podium waar ze tijdens de voorstelling achter konden verstoppen.

De dansers hadden allemaal gewoon casual kleding aan en niet allemaal hetzelfde.

De muziek bij de voorstelling werd af en toe zelf gemaakt. Er stonden een paar drums waar af en toe wat op werd gespeeld door de dansers zelf. Als er niet op de drums werd gespeeld, was er een ander muziekje.

Er waren in totaal 5 dansers. Vaak danste ze solo, maar af en toe ook samen waarbij ze soms gelijke bewegingen maakte. De dansers wisselde vaak af. De dansers zelf maakt niet veel geluid. Het was ook een stille voorstelling, dus er werd niet gepraat.

De dansgenre bij deze voorstelling was hiphop.

Het was wel een verhalende dans, maar ik vond het niet makkelijk om het verhaal er uit te halen. Voor de voorstelling had ik wat over het verhaal gelezen, maar vond het moeilijk terug te vinden tijdens de voorstelling. Maar op de manier waarop ze danste kon je wel merken dat ze een verhaal probeerde te vertellen.

Het begrijpen van het verhaal was al moeilijk waarbij de personages toen ook moeilijk waren om van elkaar te beschrijven, welke dansers welke rollen hadden.

Bij deze voorstelling ging het verhaal vooral om verantwoordelijkheid en keuzes, die je in het leven hebt.

Voordat ik naar de voorstelling ging had ik er wel zin in. Ik dacht dat het wel een leuke en spectaculaire voorstelling zou worden maar dat viel jammer genoeg een beetje tegen. Als je niet heel veel verstand van dansen hebt, is het lastig om een verhaal ervan af te leiden. Hierdoor kijk je dan gewoon naar de dans die wordt uitgevoerd. Er waren af en toe wel mooie en leuke stukken te zien, maar niet heel indrukwekkend.

Soldaat van Oranje!

De Soldaat van Oranje

Naam:                  Soldaat van Oranje

Gezelschap:       Moeder en broer

Locatie:                Theater Hangaar, Katwijk

Datum:                Woensdag 19 december 2012

De voorstelling vond plaats in het nieuw gebouwde Theater Hangaar. Het theater ligt aan het vliegveld van Valkenburg. Het is een ronde zaal, en ze hebben het zo gebouwd dat ze het podium kunnen laten draaien om naar een ander decor te gaan.

Hieronder nog een plaatje om het duidelijker te maken. Het ronde deel in het midden kan dus 360⁰ draaien. De donkere vakken erom heen zijn de verschillende decor stukken/scènes.

Dit geeft een mooi effect aan de voorstelling. Doordat ze niet steeds tussen de voorstelling het decor moeten verbouwen. Je ziet het ook nergens anders wat het ook speciaal maakt.

Je kan zien dat er veel aandacht is besteed aan de decors. Alle kostuums zijn heel toepasselijk. Het speelt zich af in een vroegere tijd, de kleding hebben ze daar goed bij aangepast. De muziek en het licht werden allemaal goed geregeld, en gaf mooie effecten aan het verhaal.

De student Erik Hazelhoff Roelfzema heeft een fijn studentenleven met zijn vrienden. Totdat de Duitsers Nederland binnen vallen. Alles wordt hierdoor op z’n kop gezet, niets gaat meer zoals het was. De jongens moeten keuzes gaan maken wat ze gaan doen; vechten voor hun land of studeer je door.

Erik vlucht naar Engeland. Daar maakt hij samen met koningin Wilhelmina en 2 vrienden een plan. Ze willen zendapparatuur naar Nederland gaan smokkelen. Het plan loopt niet helemaal zoals ze hadden gedacht, ze worden gevangen genomen door de Duitsers en worden ondervraagd. Hij wil toch nog een van zijn dromen achterna; piloot worden. Hierbij raakt hij betrokken bij bombardementen op Duitsland. Hij wordt adjudant van de koningin, maar niet voorlang want hij wil nog een paar dromen waarmaken.

In de voorstelling is er een groot conflict tussen de Nederlanders en de Duitsers. Nederland probeert zichzelf te bevrijden maar dat gaat niet zo makkelijk als gedacht.

Erik Hazelhoff Roelfzema:

Erik is de belangrijkste personage van het verhaal.

Hij heeft een sterk karakter en weet wat hij wil. Het volgen van zijn dromen is belangrijk voor hem. Hij doet zijn best om Nederland weer te bevrijden van de Duitsers.

Charlotte:

Grote liefde van Erik Hazelhoff Roelfzema.

Ze vecht ervoor om Erik na de oorlog weer te kunnen zien. 

Koningin Wilhelmina:

Koningin van Nederland. Zodra de Duitsers Nederland binnen vallen vlucht ze naar Engeland om veilig te zijn van de bombardementen. Ze moet belangrijke beslissingen maken samen met Erik.

Ik heb het meeste met Erik Hazelhoff Roelfzema meegeleefd. Hij speelde ook heel goed waardoor je je goed kon inleven vond ik.

Ik verwachtte een spectaculaire voorstelling aangezien ik van veel vrienden en kennissen had gehoord dat het echt een indrukwekkende voorstelling was en dat het zeker een aanrader was.

Mijn verwachtingen zijn zeker voldaan. Ik vond het een zeer indrukwekkende voorstelling. Door het draaiende podium, en het laatste stukje was het podium gewoon buiten, er reed een vliegtuig naar binnen. Dat zie je toch niet vaak! Wat ik ook heel indrukwekkend vond dat er een decor was, wat de zee voorstelde. Er was gewoon echt een strand gemaakt met zand en water.

Het verhaal was goed te volgen. Soms haalde je wel de personages door elkaar, maar dat kwam doordat we achteraan zaten, dan zie je niet heel goed wie wie is. Maar toch was het verhaal te volgen. Het is wel handig dat je voordat de voorstelling begint een beetje informatie erover leest. Als je er helemaal niets vanaf weet is het wel wat moeilijker om het te begrijpen.

<!--[if !vml]--><!--[endif]-->

Alles is familie!

Alles is familie

Naam:                        Alles is familie

Regisseur:                   Joram Lürsen

Hoofdrolspelers:         Thijs Römer, Carice van Houten, Benja Bruijning

Datum:                        Zondag 25 november 2012

Het verhaal van de film speelt op verschillende locaties af. Zoals in verschillende huizen van verschillende familie leden en in het bos. De locaties maken wel deel uit van de film. Het gaat uiteindelijk allemaal om familie, dus de verschillende huizen van de familie leden komt goed voor. De muziek die er tijdens sommige scenes in de film worden afgespeeld, zorgen voor de sfeer van de scene, of het nou spannend is om juist romantisch. Het zorgt ervoor dat de juist sfeer omhoog komt, net zoals speciale geluidseffecten, die zorgen ook voor een bepaalde sfeer.

Het verhaal wordt in een chronologische volgorde verteld. Dus is het goed te begrijpen, dat je niet dingen door elkaar gaat halen.

Bepaalde scenes zijn me bijgebleven, maar om nauwkeurig op de cameravoering te letten is toch wel moeilijk. De scenes die zijn bijgebleven zijn vooral scenes waar veel humor in is gebruikt.

De genre van de film is een romantische komedie, dat je wel veel terug in het verhaal.

Winnie en Rutmer denken dat ze samen klaar zijn voor een kind. Totdat ze horen dat Rutmer “luizaad” heeft, Winnie kan dus niet zwanger raken van Rutmer. Samen komen ze tot oplossing om een spermadonor te zoeken. Rutmer maakt achter de rug een afspraak met zijn broer Charlie, dat hij hen zaad doneert.

Ondertussen probeert de zwager van Rutmer en Charlie zijn overleden vrouw terug te krijgen.

De relatie tussen de ouders van Rutmer en Charlie is ook niet al te best. Ze kiezen ervoor om allebei hun eigen richting op te gaan. De rest van de familie is er kapot van.

In der loop van tijd krijgen Winnie en Charlie meer gevoelens voor elkaar wat niet goed uitpakt. Het geheim voor Winnie is geen geheim meer. Ze is er achter gekomen dat ze dus eigenlijk zwanger is van Charlie. Toch kiezen ze er samen voor om samen verder te gaan en het kind op te voeden.

Winnie:

Vrouw van Rutmer. Ze wil graag kinderen maar het pakt anders uit dan verwacht.

Ze doet haar best voor iedereen in de familie.

Rutmer:

Man van Winnie. Wil ook kinderen, maar kiest ervoor om achter Winnie haar rug een donor te kiezen. Hij lijkt heel stevig in zijn schoenen te staan, maar zodra Winnie wat met Charlie krijgt, is die stevigheid weg.

Charlie:

Broer van Rutmer. Zijn baan als kok houdt hij niet lang, aangezien zijn discipline niet altijd even hoog ligt. Zodra hij merkt dat hij gevoelens krijg voor Winnie, wordt de relatie met zijn broer wel wat lastiger. Toch kiest hij ervoor om voor Winnie te gaan.

Meestal vind ik Nederlandse films niet zo leuk. Maar ik had Alles is liefde ook al gezien en die film vond ik ook erg leuk, dus vond het ook leuk om naar deze film te gaan.

Ik had niet veel verwachtingen bij de film, ik had wel een trailer ervan gezien die leuk was maar verder niet veel ervan verwacht.

Toch vond ik het een hele leuke film! Ik vind het wel een aanradar als je de film Alles is liefde ook leuk vond. Maar als ik eerlijk ben vond ik de film Alles is liefde toch leuker.