Father Father

Father Father

Ensemble:          Don’t hit mama & Hiphophuis

Locatie:                               Rozentheater, Amsterdam

Datum:                Vrijdag 12 oktober 2012

De voorstelling vond plaats in een vlakkevloertheather. Dus de eerste rij zat op dezelfde hoogte als het podium zelf. De rijen erachter waren wel wat hoger.

De zaal zelf vond ik niet heel speciaal. Dat geeft wel weer een ander effect op de voorstelling dan als je een mooie zaal hebt.

Het was gewoon een simple podium, met erachter de ruimte voor het personeel. Het 

podium was met een aantal spotlichten verlicht. Er stonden ook een paar grote blokken op het podium waar ze tijdens de voorstelling achter konden verstoppen.

De dansers hadden allemaal gewoon casual kleding aan en niet allemaal hetzelfde.

De muziek bij de voorstelling werd af en toe zelf gemaakt. Er stonden een paar drums waar af en toe wat op werd gespeeld door de dansers zelf. Als er niet op de drums werd gespeeld, was er een ander muziekje.

Er waren in totaal 5 dansers. Vaak danste ze solo, maar af en toe ook samen waarbij ze soms gelijke bewegingen maakte. De dansers wisselde vaak af. De dansers zelf maakt niet veel geluid. Het was ook een stille voorstelling, dus er werd niet gepraat.

De dansgenre bij deze voorstelling was hiphop.

Het was wel een verhalende dans, maar ik vond het niet makkelijk om het verhaal er uit te halen. Voor de voorstelling had ik wat over het verhaal gelezen, maar vond het moeilijk terug te vinden tijdens de voorstelling. Maar op de manier waarop ze danste kon je wel merken dat ze een verhaal probeerde te vertellen.

Het begrijpen van het verhaal was al moeilijk waarbij de personages toen ook moeilijk waren om van elkaar te beschrijven, welke dansers welke rollen hadden.

Bij deze voorstelling ging het verhaal vooral om verantwoordelijkheid en keuzes, die je in het leven hebt.

Voordat ik naar de voorstelling ging had ik er wel zin in. Ik dacht dat het wel een leuke en spectaculaire voorstelling zou worden maar dat viel jammer genoeg een beetje tegen. Als je niet heel veel verstand van dansen hebt, is het lastig om een verhaal ervan af te leiden. Hierdoor kijk je dan gewoon naar de dans die wordt uitgevoerd. Er waren af en toe wel mooie en leuke stukken te zien, maar niet heel indrukwekkend.